Ölümü bekleyen kelebeklerdi
Gülüþlerimde soluklanan
Yalnýzlýðýmýn arka bahçesinde
Bendim beni avutan
Öylesine yorgun
Ve
Dingin
Hep geceye saklanýrdým
Acýyan yaným görülmesin
Gizli yarenliðim vardý hüzünle
Aðladýðým bilinmesin
Rüzgâr nehir’e doðru akarken
Yollar ayaklarýma dolanýrdý
Bir sanaydý içimde ki volkanýn büyüklüðü
Bir de boþa geçen ömrüme
Ne kadar hayaline dokunsam
Ýçimde ki volkan patlar
Parçalara bölünürüm
Toplarken ben beni
Gülkurusu akþamlarda kanardým
Ve
Hayal iklimlerinde saðanaða tutulurdum
Güneþ uyurdu zamansýz
Ben üþürdüm
Karlar yaðarken avuçlarýma
Sessizliðim sarardý dört bir yaný
Alazlanýrdý yüreðim yokluðuna
Ýnadýna severdim
Hem de öyle böyle deðil
Tapardým iþte
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.