Atalardan Emanetin Var Bende Çocuğum
zcavus
Atalardan Emanetin Var Bende Çocuğum
Dedem dedesinden almýþ emanetini
Babamda dedemden almýþ vasiyetini
Babamda bizlere býraktý dünya servetini
Gün gelecek devrederim sana mülkiyetini
Atalardan emanetin var bende çocuðum
Dünya fani yaþatan can durmaz bedende
Gün gelince sessizce göçerim elbet bende
Ne malýn kalýr ne de mülk yel eser ellerinde
Kader demekle çalýþmazsan olmaz cebinde
Atalardan emanetin var bende çocuðum
Bir savaþ içindeyim ben dünya derdinde
Fazlasýndan yok ise suçluyu ara kendinde
Tamahlýðýn olmasýn dünya malýna cehlinde
Bir þey alman mümkün deðil son nefesinde
Atalardan emanetin var bende çocuðum
Gel gör ki iliðime iþlenmiþ acýmsý cefalar
Atandan kalan malla sakýn sürme sefalar
Vicdaným kaldýrýr mý bilmem titrer azalar
Fayda etmiyor boþunadýr artýk bu naralar
Atalardan emanetin var bende çocuðum
Döner durur günler aylar nice mevsimler
Yok olacak elzem olan o kudretli nesiller
Selde yelde elde kalmaz hükümran isimler
Ruhum darda küpeleþsin kulaðýna bu sözler
Atalardan emanetin var bende çocuðum
Medet umduðun dünya malik viranelere
Vaktini tarumar etme sahipsen hazinelere
Ömür biçildiði gibidir yol vermez gençlere
Harmansýzsa ekinin kalýrsýn muhtaç ellere
Atalardan emanetin var bende çocuðum
Zekeriya Çavuþ
Teaching Assistant Researcher, Writer
zekeriyacavus81@
Düzce 04.04.2013 – 23.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.