Bir Parça Ben
yine ýssýz gece
ömrüm cam kenarýnda menekþe
sarý hüzün kurumuþ yapraklarýmda
damarlarýmda çekilirken can suyum
yerini yadýrgayan misafir gibiyim
saksýnýn kýraç koynunda
bir mezar kazýcýsýna mý ait ruhum
kendimi deþip duruyorum
ah asuman
sen içimde seyri seyran
ben mýh gibi çakýlýyým yerimde
tütünüm efkar harmaný
derin musîki çekip ciðerlerime
üfürüyorum alacakaranlýk yüzüne
sitem yangýný dudaðýmý
öpmeden sürmeli gözlerinden
ardýndan sürgülü demir kapýyým
hükümsüzdür isyanlarým
ebabil kuþlarýn kadar azade deðilim
yorgun damlarýn saçaðýna tünemiþ
kanadý kýrýk serçeyim
savurma eteklerini üþüyorum
saymadým nicedir
gecelerine bekçi yüreðim
yýldýzlarýnca çoðalýrken sen
gün doðumlarýnda tükenen ben
devirip kirpiklerimi
kývrýlsam kara baðrýna
uyumak güzel midir asuman
rahmetine sevdalý topraklarda
ez-cümle
var olmak hafif deðildi
kanatsýz omuzlarýnda
bütüne kavuþmanýn hasreti var
yok olmanýn dayanýlmaz arzumanýnda