Uzat ellerini ellerimi bulsun sessizce Kavuþmasý imkansýz iki beyaz güvercinin tenine son dokunuþ nidasý sarsýn evreni biz susalým susarak gözlerimiz de konuþalým.
Dursun her þey o dakika süt liman olsun alem alacakaranlýk kuþaðýndan geçip bir vadinin en karanlýk köþesine yuvarlanalým dudaklarýmýzda yarým kalmýþ buseler diþlerimizin arasýndan sýzsýn yüreðimize tekrar aþýk olalým bir birimize.
Ve dönsün kuþak biz yeniden ayrýlalým devinimleri sürerken evrenin kavuþmalarýmýz her geçen gün artsýn ve her gün yeniden ayrýlalým kavuþtuðumuzu sandýðýmýzda.
Ne güzeldir hasretin libasýný üstünde taþýmak burcu burcu ümit kokar her köþesi beklemek ölümü beklemekten daha zordur dönüþ yollarýný tarar gözler kirpikler de acaba þarkýlarý sarkar an be an kulaklar kapý kiriþinde çýt dese açýlacak sonsuza kadar Güneþ daðlarýn ardýndan usulca bir asker selamý çakacak gökyüzü mavilerini getirip ayaklarýmýza serecek ve sen sevgili bana sevmeyi öðreten ve ben sevmenin ne olduðunu öðrenen bir ermiþ edasý ile mavi halýnýn ortasýna çökeceðim üstüm baþým sevda ateþi ile lime lime saçlarým ýþýk rengi hel teli senin avuçlarýna gömülü usulca eþeleyeceðim topraðý çýkan her taþý çatlatasýya kadar baðrýma basacaðým tükürüp geçmiþin tam ortasýna yeter diyeceðim birden çýkacaðým alacakaranlýk kuþaðýndan.
Yerde yatýyorum dizlerim karnýma kadar çekili anne karnýnda ki cenin misali yumulmuþum içime yüzümü kapatan gece siyahý saçlarýmý elimin tersiyle arkaya atýyorum ay yüzüm çehresini seriyor ortaya gülüyorum yýldýzlarýn ýþýðý artýyor emekliyerek ilk gördüðüm dehlizin kapýsýndan dalýyorum sensiz geleceðe.
Birden korku ile açýyorum gözlerimi rüyalarýmý toplayýp sessizce kapýnýn önüne koyuyorum kapatýyorum kapýmý.
LAVÝNÝA Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.