Neyin var diyorlar Verda
Anlatsam anlayabilecekler sanki
Sanki kolundan tutup getirebilecekler seni bana
Ah Verda söyleyemiyorum
Her þeyim tamda
Bir senim noksan diyemiyorum
Kurþun yarasýndan aðýr bu yara
Ne yapsam silinmeyecek izin kaderimden
Biliyorum ölüm bile dindirmeyecek bu sýzýyý
Unutur muyum seni Verda
Meczup bir seyyah olup düþsem çöllere
O yalancý gözlerin
Gölgem gibi Verda
Nereye gitsem peþimde
Geceleri dönerken sensizlikten baþým
Ýçmeden de sarhoþ olunur diyenleri hatýrlarým
Ah Verda
Ben yokluðunda her gün ölümü tattým
Sana dair umutlar doðuruyorum
Sabah doðan güneþle
Þiirler serpiþtiriyorum parmak uçlarýma
Kelimelerimden tanýrsýn belki
Ah Verda
Þiirlerim öksüz þimdi
Bir göç baþlar þehrimden þehrine
Yanýma þiirlerimi alacaðým sadece
Sadece þiirlerimi Verda
Bu yolculuk nerede son bulur bilmiyorum
Belki gözlerinin kýyýsýnda
Ya da bir uçurum kenarýnda
Ah Verda
Ne önemi var
Ben sana þiirler yazarken öleceðim