Þaþkýn yeþil ördek ,alýk gibi baktý vicdansýz yüzüme, Gör beni dikeni ile tomurcuk açan güle çevirdin. Sevgi közü olup korun þimdi iþte düþtün özüme, Ateþinle har savurup beni yakýp küle çevirdin
Sevgisi buz daðý aþkýnla düþüp yanýp erirken, Zalimler nasýl bizleri kýrdý da bir vuruþ da devirdi. Senin için gönül güllerim yedi veren ellere verildi, Ak babalar üstüme kondu da, kuru bir dala çevirdin.
Sen benim yar ellerimsin þu gören gözlerimsin, Senin ismini her anýþ da, zikreder daim sözlerimsin. Bir dakika bir saniye görmesem seni hemen özlerim, Ne oluyor da sana, beni hemen yaban ele çevirdin.
Aþk ile yanmýþ yürek böbrek,kül üstü oldu ciðer, Senin ile iç organlar bile onlarla her þeye deðer. Hani beni çok severdin ,hanýmdým sözlerin yalanmýþ meðer Beþ para etmeyen sevgini yazýk ki bir pula çevirdin.
Mevlam vermiþ bin dertle seni bana bir can yaþarým öyle Ey dostlar hey hat iþte benim halimi görün ki böyle. Bu vicdansýz namusluyu ne yapayým bilmemki, gelin hadi söyleyin? Þaþkýn ördek kibar gülünü kor misali halden hala çevirdin
Adým Þiir Benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fazilet Bayraktar (M-Kiba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.