kýydýn hayatýnýn geri kalanýna,
anladýn mý geri kalan hengamýný,
kafesin içinde tutsaklýkmýþ meðer,
illet oldu yaþamak denen bu yük,
memnun olmak mý gerek,
düþtüðümüz bu çukurdan,
uzatýp elini kim çýkaracak,
üstüne çamur sýçratmadan,
umuda kalsýn ýþýk ve gözdeki renk,
adýna hayat denen þu engin kafeste,
yakalayabilirsen büyük þampiyonsun,
belki de memnun deðil hýrkayý giyen,
ayaklarý kayýyor yamaçtan,
kaçýnýlmaz gidiþ, aþaðý doðru,
tutan yok yahut ayaðý kaymayan,
beklenen de gelecek peþinden,
karanlýklar kalmýþ geride, önünde gece,
korkulan ilerde lakin kaçmak erkeklik mi,
dur diyen mi var istersen durduðun yerde,
zemin senin deðil, sen kendin olmadýkça,
zaman varken kurtar kendini, nerde zaman,
sana ait deðil doldurduðun gün ve saatler,
kalabalýk göstermek için mi geldin dünyaya,
iþte amaç buymuþ, baþý boþ kalan tenhalara,
durma, týrmala çamurlarý, ulaþmak için,
gayretten mukafat alýrsýn belki,
bil ki geri düþeceðin yer, iþte o çamurlu,
ve karanlýk dolu çukurdur her zaman,
bdiler060230Mar13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.