Beni,içimde yaðan yaðmurlara terket Yalnýzlýk çok tanýdýk zaten, Hoyratça sevilen bir þiirden geliyorum bugün, Daha taze yaralanmýþ papatyanýn, bir yapraðýndan geliyorum... Susun, Terkediliyorum.
Beni,henüz yaþanmamýþ baharlara terket Elimden geldiðince yalvarýyorum, Ve mürekkep lekeleriyle doluyor gözlerim Yanýlýyorsun,aðlamýyorum, Valizimi yarým hazýrlamýþým gecenin bir yarýsýndan Oluk oluk hüzünlerin karasýndan, Býkmýþlýðýn en ortasýndan geliyorum, Susun, Terkediliyorum...
Beni beyaz karanfillerin kokusunu alýrken terket Cevabýný bilmediðim çok soru var zaten, Gereði var mý giderken uðurlanmanýn bu vakitte Hem bilmiyormuþ gibi yap sen, Ben çok uzaklara bakan bir çocuðun gözlerinden geliyorum Rengi koyuya çalan çimenlerin olduðu yerden Ansýzýn, Bu sesini yutmuþ kocaman þehirden korkuyorum Susun, Terkediliyorum...
Avuç içlerimde barýnan koyu lekelerin, Ve sayfanýn çizgilerinin göz kenarlarýma sýçramasý Beni,martýlarýn o tiz sesine terket Dinlenmem için yorulmam gerek... Yaðan yaðmurlarýn,ýlýk kahve kokularýnýn Ve ýslak topraðýn Eþsiz hislerinden geliyorum, Susun Terkediliyorum...
Ve ayný yol üzerinden çok dönenler var ki geriye, Ve ayný yolu paylaþamayanlar Ve hepimiz gitmek için yaratýlmýþçasýna Derin uykulara yatýyoruz tekrar... Derin kabuslar görüyor, Üstü açýk kalmýþ nice hayalleri yarýsýndan bölüþüyoruz Susuyoruz, Terkediliyoruz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.