Ayakkabýya gideceði adres sorulmaz parmaklarýnda, kara sular dökülür geceden kalma yorgun ayak sesleri, çorabýn yýrtýk tarafýndan.
Düzelen zamandýr.. insan deðil ellerinden tutar bir çocuk, uzaklardan annesinin gözlerinde bir kýþ akþamý, erkenden kararmýþ nereye gitse, tutulmuþtur.
muhitinden geçiyoruz, anlamlaþtýrýlmanýn anlamak, anlaþýlmak tüm dünyanýn savaþý aslýnda bunun üzerine orta yolda buluþulur diye düþünülse de ben ortalamalardan korkarým.
daha iyi olabilirdik, bir kaç insan olmak fazla bize yollar hep ayný yere çýkýyorsa, uzaklýk neresidir? allah o uzaklýklarýn belasýný versin. hikayeler, hikayeler tutuþmuþ iki el gibi yarým yamalak ve yarým akýl nasýlsýn diye sorana, özledim, diyebilmek en fazla aðýz dolusu.
kafasýndaki düþünceler ile zehirledi en fazla insan kendini, ölümler taþýmaya baþladý sonra gözlerinde ne diyordu, þair? doðrusu bu kez bir bok dediði yok þiirler baðýþlasýn bu kez beni kelimelerde evrim geçirir.
tam aðlayacaðým diyorum, elektriði kesiyorlar. þu küllüðü uzatsa biri, çiçekler açacak ciðerlerimde. oltayla denizi kaldýramayýz ayaða yüzme bilmeyen balýklar boðulur, bir kuþ uçmayý ret eder. akvaryumda begonya yetiþtiririz hepsi bu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.