Gözyaþlarýma bakýp deryalarda sanma beni; Cehennem ne ki ? Adý bilinmez ateþlerdeyim.. Ey vatan! Kederler içinde gördükce halk seni, Yüreðim iþkencede, çözülmez düðümlerdeyim.
Uðursuzlarýn bitmiyor hiç planý talaný, Nazlý Ankaram olmuþ kötüye yolgeçen haný. Sahipsiz mi sanýrlar Atadan miras vataný? Uyanýrsa halk,inan yaþatmaz vatan sataný.
Ýrfaniyem,zulm ile abad olmaz, inler vatan. Bak! Soysuzun tacý,ne ebedi ne ezelidir. Her türlü kabusa razýdýr,uyanmayýp yatan. Kalk! Uyuma artýk,insan zulme direnmelidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kemalist1957 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.