EDEB YÂ HÛ !

mayasý bozuk olanýn
dostluðu pis KOKAR

gerçi onlardan DOST olmaz!





insanýn ömrü mavi bir kelebeðin ömrü kadar bile uzun olamasaydý

keþke

diyesim geldi bu haberi okuyunca

yazýklar olsun ya
bin sene yaþasan ne olur ki

acaba

kaç cana kýyar
kaç ömrü siyaha boyarsýn

insanlýk yoksa o yürek aþký neylesin
mavilere batsan çýksan silinir mi pis rengin

marifet sanki övünürsün kendinle
ben böyleyim iþine gelirse

yaþantýna iz söylemlerin fikrin zikrin kimbilir

KORKUYORUM
UTANIYORUM
ÜZÜLÜYORUM

böylesi insanlýk ayýplarýný kýnýyorum aðlayarak
ve temkinle yaklaþýyorum

anlayana sivri sinek diyorum

tüm insanlardan uzaklaþarak

EL ÝNSAF

görüyoruz iþte nasýl kirletir çürümüþ beyinler

koskoca dünyayý


EDEB YÂ HÛ!

ey utanmaz fikrin ne ise zikrin o
zikrin ne ise fikrin o

kendine gel bulaþtýrma çirkefini
edebinle otur edebini takýn

yok ben çirkinim güzellik bana ters dersen eðer
git iþine kardeþim edeb.siz.ler.le takýl

asude_vuslat







Yüce Ýslam’ýn ilk emri ilim öðrenmek olmasýna raðmen, gönderilmesindeki gayenin “Ahlaký tamamlamak” olmasý, edebi ilimden önce gerekli kýlar. Bu husus Yunus Emre’nin,

“Ýlim meclislerinde aradým, kýldým talep,
Ýlim geride kaldý, illa edeb, illa edeb.”

dizelerinden açýkça anlaþýlmaktadýr. Yani edeb, ilimden de önce, manevi olgunluðun ilk þartýný oluþturmaktadýr. Yirmi sene boyunca Ýmam Malik Hazretleri’nin yanýnda bulunan Abdurrahman bin Kasým’ýn, “Bu sürenin 18 senesini edeb, iki senesini de ilim öðrenmekle geçirdim; keþke hepsini Edeb öðrenmekle geçirseydim” sözleri çok düþündürücüdür. Anonim bir beyitte ise,

“Edeb; ehl-i ilimden hâli olmaz,
Edebsiz ilim okuyan, âlim olmaz.”









Sosyal Medyada Paylaşın: