bana koþmayý unutup kala/kaldýðýn noktada damaðýma yapýþan seslerin kýrdým kafesini ki derinlerindeyken ben nefesimi de tutmayý býraktým yüreðinin altýnda bir yaðmur göçüydü su yokluðunda gözlerimden süzülen parmak uçlarýmý yanaðýma gömerken ben dokunmadým bir daha hiçbir camýn buðusuna yemin olsun dokunmadým can/ýmm beþer þeþer zamanlarda bile hasreti sana kesik yerlerden kendime döndüm ki geniþ zamanlarýmda dem tuttum
ve bil ki sevgili;
kokuna kesik tenim yazgý iþte ve bana dokunmayý unuttuðun gün sesin yankýlanýp durdu yüreðimin boþluðunda ki ellerimi ve yüzümüde yýkamayý unuttum kafi gelmez miydi kirlense de sevilmez deðildi gözlerimi, sözlerinle örtüp kapattým
ve yürüdüm
açýk unutulmuþ kent ýþýklarýnda ve bende sus/tum...
(...) Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.