Mademki Gidiyorsun

Mademki gidiyorsun, madem artýk bir düþ’sün
Varsýn, Temmuz ömrüme Þubat düþsün, Mart düþsün

Kar yaðsýn lapa lapa, buz tutsun asi pýnar
Þahlansýn kasýrgalar, devrilsin koca çýnar

Ne önemi var sanki, doðan günün, güneþin
Tebessüm etmiyorsa yüzüne, yürek eþin

Bakmýyorsa, manalý manalý gözlerine
Ve bir girdap misali çekmiyorsa derine

Hiç deðeri yok, zaman aksa da akmasa da
Tek baþýna kalmýþsan, çift kiþilik masada

Varsýn da hüzün çöksün, artýk tüm akþamlara,
Hüzün benim ruhumda, benim ruhumda yara

Sen kokan þiirlerin varsýn boynu bükülsün
Ak güller dallarýndan yaprak yaprak dökülsün

Sokak lambalarýnda ürpersin kelebekler.
Onlar ki, ölmek için hep bir bahane bekler

Kumrular göçüp gitsin baþka baþka yerlere
Dönmesinler bir daha, hicran gördük bir kere

Aþk hýrçýn bir denizde boðuþsun dalgalarla
Ya da yansýn ateþte, tutuþsun deli harla

Kanayýncaya kadar sussun dilim dudaðým
Nasýlsa bundan sonra sensizliðe tutsaðým

Varsýn ayak izime hasret kalsýn sokaklar
Sahipsiz bir kuytuda, saçýma düþsün aklar

Mazluma zulm etmeyi, zalim hüner mi sandýn
Ýçime doðurduðun sancý diner mi sandýn

Mademki gidiyorsun, madem artýk bir düþ’sün
Varsýn, Temmuz ömrüme Þubat düþsün, Mart düþsün

S.U.

Serkan Uçar

10.02.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: