Bir sevda lehçesiydi sana hitap ettiðim
Olmadý anlamadýn ben kendimi kandýrdým
Bir sevda yeminiydi yarýnlara ettiðim
Gelmedi o yarýnlar ben kendimi kandýrdým
Dünyayý unuturdum adýný andýðýmda
Caným acýmazdý hiç nar’ýnda yandýðýmda
Hani birde gülmüþtün aþkýna kandýðýmda
Gülmedi diyemedim ben kendimi kandýrdým
Seviyorum desem de dediðim ile kaldým
Asýlsýz hayallerle ömürden ömür çaldým
Ben bu yalan sevdadan alacaðýmý aldým
Bulmadý mutluluklar ben kendimi kandýrdým
Vurgunlarda yüreðim çaresiz boynu bükük
Tarumar olmuþ beden yapýlmaz yýkýk dökük
Kabir kabul etmiyor çünkü kefenim sökük
Ölmedi desem de can ben kendimi kandýrdým
Damarýmda kalmadý akacak bir damla kan
Neyim varsa aldýlar geriye kalan tek can
Artýk bundan sonrasý kabir dedikleri han
Kalmadý umut ama ben kendimi kandýrdým
Hüseyin zarar
01/02/2013