AKŞAMI DİNLE

Býrak çalýþma dinlen biraz, yeter artýk.
Akþam olsa diyordun, bak oldu iþte!
Siyah gözlerle saracak etrafý karanlýk;
Kimine nur iner gökten, kimine yalnýzlýk…

Býrak, sokaklarýn gürleyen kalabalýðý gitsin,
Yesin kamçýsýný sesin aðlayan cümbüþte;
Toplasýn yüreðinde acý kederini nedametin
Ver elini gel, akþam vakti kendin…

Bak niceleri gelmiþ dünyadan geçmiþ seneler.
Eski zaman esvaplariyle giyinmiþler;
Her akþam kendilerini geceye gömmüþler.
Uykularý birden hüzün bölmüþ, süzen gözler…

Seyret bir pencerede yorgun düþen günü
Ve bir güneþ gibi kýzýllýðýnda batan dünü.
Kendine saran ellerinle akþamý dinle,
Kimsesiz kalan, saf yüreðindeki sevginle…

Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın: