Menkýbe tükenir mi güzel yurduma dair; Þair edilen kurban, kurban edilen þair…
Alýnanlar olsa da bu þiirden dolayý; “Nerden çýktý?” diyene anlatayým olayý:
Kurbanlýk satýcýsý Mustafa Þaltu vardýr; “Tom” adýyla bilinir, samimi ve kibardýr. Avlusunda kurulur, bayram öncesi pazar, Satýlan koyunlara evvela isim yazar. Kurbanlýklar toplanýr aðýlýnýn önünde, Tek tek býçaktan geçer bayramýn ilk gününde. Ardýndan, sahipleri hemen sýraya girer, Yüzme ve parçalama, birkaç dakika sürer!
Bu durum istisnasýz devam eder her sene; Mevzuyu hatýrlayýp baþa dönelim yine:
Þaltu’dan bir kurbanlýk almýþtýr bizim Hoca, Adýný demesem de, tanýr onu Alaca!* Birkaç satýr yazýnca, göle maya tutturmuþ, Þairlik aðýr basmýþ, ismini unutturmuþ! Þaltu, adýný sormuþ yazmak için koyuna, Bizim Hoca, þöhretten yine gelmiþ oyuna. “Þair yaz!” demiþ Hoca, “Çok büyük þairim ben; Þu kadar þiirim var, benden büyük yok zaten!”
Mavi yaðlý boyayla yazdýrmýþ unvanýný, Aklýna getirmemiþ iþin diðer yanýný!