S.
SENİ İLK GÖRDÜĞÜMDE
Seni ilk gördüðümde,
Bütün bir ömür seni seyredebilirdim.
Gözlerin gözlerimde yansýyýnca,
Sessiz bir çýðlýkla ancak uyanabilirdim.
Yumuþak bir dokunuþtan çekindim önce,
Çünkü alev saracaktý her yanýmý.
Ýçim ýsýnmýþtý,
Dudaklarýn ateþ gibi yakýyordu beni.
Her an beni çekiyordun kendine,
Ruhum yükseliyordu sanki seninle,
Benliðim olmuþtun o anda.
Sen gökte dolaþan bir yýldýz gibiydin,
Kopup gelmiþtin yanýma.
Sevdalý bir yürekle geçmiþtin karþýma sanki.
O günden beri sönmeyen bir ýþýk gibisin karþýmda,
Seni her dilediðimde daha çok aydýnlanýyorsun.
Yalnýzlýðý her mýrýldanýþýmda,
Uzaklardan sen bana eþlik ediyorsun
Ve yalnýzlýðýmý benimle paylaþýyorsun.
Bilmem hissediyor musun?
Aklýmýn merkezinde yer aldýðýný,
Ve silemediðim bir mühür gibi yüreðimi damgaladýðýný.
Seni gördüðüm o günden beri,
Mutluluk gibisin içimde.
Ve bir yýldýz gibisin her gece,
Kayýyorsun akþamlarýmda.
Sensizliðime eþlik ediyorsun.
Þehmus Kartal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.