...
zaman oyalarken beni
fesleðen kokulu akþamlarýn avuçlarý
yalnýzlýðýmýn parmak izlerini býrakýyor boþ duvarlara
sen giderken usulca
örttüm dudaklarýmla kelimeleri
fakat ýsrarla
boynumdan çözemediðim r ü z g a r
yön veriyor
yýlgýn kanatlý serçeye
kuzeye taþýyor öpüþlerimi
çözülsün kasabanda yaðmurlar
birikintisi mahvedecek gözlerimi yoksa
kaya tuzlu dalgalarýn
nerden bileceksin ki
kirpiklerine
baðýþlayamadýðým gözyaþlarým
daha kaç kusur düþürecek bakýþlarýma karýþýp
/uzatýyor acýtarak saçlarýmý öksüz y a ð m u r l a r / ý m/
geceler siyah
çýplak ve utangaç yýldýzlar
sabahlar tehir edilmiþ geliþlerine mahsuben
þaþmamalý güneþin sýrtýný dönüþüne
iþte bu yüzden ölü gündüzler
sahi
raylara çizdiðim aþkýn üzerinden
hangi trenle geri döndürebilirim seni
ö l ü m ü n e.
kalmalý olduðumuz yerde
öylece... hiç kýpýrdamadan ýslanmalý...
de_soulmate