Akþam rüzgârý gibi ,her gün batýmý dolanýrsýn saçlarýma...
Kimi zaman sert , kimi zaman meltem misali ,
ama hep saçlarýmda gezinirsin sanki , gittin gideli....
Bir fýsýltý halinde dokunurken dudaklarýma ,
anýlar en acýmasýz biçimiyle üþüþürler ruhuma hain kahkahalarýyla ,
sen gittim sanýrsýn , halbuki halâ benle uðraþýrsýn...
Ahh , canýma can katan sen!
her akþam canýmý alýrsýn da , bilmezsin....
Sükutuma denk sessizliklerin koyu gölgeleri öyle derindir ki ,
akþam saatlerinde fýrtýna fýrtýna çýðlýklarým olur ,
duymazsýn.....
Çözemediðim denklemin artýlarýný alýp giderken ,
elimde kalan eksileri bile eksilttim , haberin yok....
Sen halâ akþam esintisi kaldýn gittin baþýmda ,
üzerime üzerime esme , dedikçe...
Sen !
Daha beter ittin gecenin kollarýna ,
sandýn ki , benim düþmaným gece ,
keþke gece olaydý , keþke .
Hiç olmassa her sabah yenilirdi , ýþýyan güne....
Öyle birþey ki bu durum ,yokluðun varlýðýna teslim olmadýkça ,
sürüp gidecek bir iþkence......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.