birazdan salon boþalacak zira hiç kimse seyirci kalmak istemiyor bu yalnýzlýða hayatýmýn baþ harfi neydi unuttum ki bu oyun unutkanlýk yapýyor bende satýlýk ilaný verip utangaç tümcelerime yeni bir alfabe mi alsam diyorum nasýlsa kimse anlamayacak az yakar hiç deðilse
birazdan kapanacak perde bizim deðil tende solan bu portre rengini kaybedince yürek tortusu bitecek alkýþlar sesinin sustuðu yerde ki belli bir þekli olmadý hayatýmýzýn üç harften oluþan tek bir sufle/aþk biraz hümanizm biraz da Jean Paul Sartre
birazdan öleceðim ay doðacak , güneþ parlayacak birazdan öleceðim hiç kimse aldýrmayacak dünyayý kurtaramadým belki kelebek kanadýnda güvercin tozuydum ancak tek bir þey istedim birazcýk insan kalmak biraz sosyalizm biraz da Dostoyevski
birazdan öleceðim gömeceksiniz belli ki lakin gelmesin cenazeme sert erkekler zorba zenginler ve beyaz fahiþeler kara sakallý bir imam da istemiyorum gerekirse defnetsinler beni ellerinin teriyle onurlu emekçiler
Arzen A T A Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.