Balkan savaþýnýn ayak sesleri
Gelirken, almýþsýn son nefesleri...
Kalbine vururken kader þirpençe,
Düþmana vurduðun belki son pençe,
Osman her yerinde bin bir nümayiþ...
Almaya’ya nasýl verdin sipariþ ?
Belliydi deðil mi gelecekleri?
Vataný, milleti bölecekleri!
Doðum yýlý: Bin dokuz yüz on iki.
Vefatý: Bin dokuz yüz elli yedi.
Adý Nusrat’týr, üç yüz atmýþ beþ ton.
Osman’ýn son resmi geçidi en son!
Yirmi altý adet mayýn ne yapsýn?
Ýnançsýzlar þimdi keyfine tapsýn!
Ben size inanmýþ birkaç Osman’ý,
Deyem de, daðlarýn kalksýn dumaný!
Binbaþý Nazmi ve elli dört eri:
Teðmen Abdullah, Top Subayý Kadri.
Önyüzbaþý Hafýz ve Hakký Kaptan,
Yüzbaþý Hüseyin ve Teðmen Hasan,
Önyüzbaþý Ali, Yüzbaþý Hasan,
Hepsinin kalbinde Allah’a iman.
Kalmamýþ er subay diye ayrýlýk,
Hepsi farkýndadýr ne ki gayrýlýk.
Tek hedef gizlice ve görünmeden,
Mayýnlarý dökmek hiç erinmeden.
Haritada iþaretli yerlere,
Ne milim saða ne sola o yere!
Projektörlerle bizi ararlar.
Bir saða, bir sola suyu tararlar.
Derinliði belli mayýn kolunu,
Kýrk yediye kur ve et duaný!
Bizim tarafýn da yanar lambasý,
Bir ýþýk savaþý baþlar da yasý;
Geriye dönünce þehit haberi,
Nasýl da üzmüþtür elli üç eri.
Iþýk savaþýnda heyecanlanan,
Hakký beyin kalbi durmuþtur. Emân !
" El Emân el-Emân hallisnâ mine’n-nâr"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.