Bir güneþ doðar doðudan
Ateþle ruhu yoðuran,
Bedenimi od’a sardý
Aþk ile beni doðuran?!
Doðdu mu hiç böyle biri
Yüreði evrenden iri
Aþk imiþ âlemin feri
Göz ile gön’lü doyuran?!
Ay yüzünde nurdan ýþýk
Gül tenine tin sarmaþýk
Güneþ miyim ay’a âþýk
Gül oldurup gül solduran?!
Sevda bu ateþle büyür
Gecenin koynunda uyur
Sinemi güneþe doyur
Batarken solumdan vuran!
Gül güneþim tanyerimsin
Göz nurum alýn terimsin
Gülümsün seher yelimsin
Bülbülü figân dolduran!
Aþkla çile çekmesi zor
Sevip de ah etmesi zor
Aþký dile dökmesi zor
Hasret þakýyýp kuduran!
Yaktý felek mum eyledi
Altýn idim pul eyledi
Bir kötüye kul eyledi
Saçým baþýmý yolduran!
Sakýn aþk yolundan þaþma
Nankör ile yola düþme
Cehennem odunda piþme
Savrum savrum kül olduran!
Aþk hem cennet hem cehennem
Bengi sudan içti de/dem
’Yasak Elma’ yedi Âdem;
Aþktý cennetten kovduran!
Zeh’riyle þehvet yýlaný
Sarar dolaný dolaný
Cennetten bize kalaný
Aþktýr kadehe dolduran!
Þaban AKTAÞ
09.01.2013