Gurbet Türküsü
Efkârýmýn sazý hükümdar bugün,
Tel tel söylüyor bir gurbet türküsü.
Aylardýr dinmeyen pýnarý gözün,
Sel sel söylüyor bir gurbet türküsü.
El dalýnda titrek duran yuvalar,
Sýlaya uðrayan yeli kovalar.
Þu kayýp topraklar, daðlar, ovalar;
Bel bel söylüyor bir gurbet türküsü.
Ocaðýmda kaldý gönlün yarýsý,
Küllere boyandý benzin sarýsý.
Her güle yurdun soran bal arýsý,
Bal bal söylüyor bir gurbet türküsü.
Hamurdum, piþirdi gurbetin sacý;
Bir de yüreklere sürmese acý...
Kökünü çaldýran çýnar aðacý,
Dal dal söylüyor bir gurbet türküsü.
Betondan cinnîler sardý camlarý,
Nerde topraðýmýn asil çamlarý?
Memleketten uzak yaz akþamlarý,
Yel yel söylüyor bir gurbet türküsü.
Ey arkada koyan yârâný, eþi;
Vuslata gün saymak olan tek iþi!
Sen gibi sýlaya bu Meftûn kiþi,
"Gel, gel!" söylüyor bir gurbet türküsü.
(2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.