Ben seni
canýmý yakmadýðýn tek yerde sevdim.
Sabah uyanýþlarýmýzda mahmur,
yanýbaþýmda, çýrýlçýplak ve mutlu;
geceki seviþmelerimize minnettar…
Sabahlar ayný þarkýya nakarat.
Nakaratýný sevmeme karþýn,
hep ayný þarkýyý sevmek o kadar zor ki!
Ýnsan,
kirlendikçe sýrtýndakileri çýkartýp atýyor ya,
iþte öyle,
yaþamýmýzýn düzensizliði içinde kirlendikçe
seni de çýkartýp atmam gerekiyor hayatýmdan.
Kusura bakma!
Seni hep sevmem mümkün deðil,
Ben de hep sev beni diye sevmedim seni,
Bu benim tercihim!
Yüzünü buruþturma öyle!
Gönül bu!
Kelebek misali uçmak istiyor baðýmsýzca,
Kýsacýk ömrünü
Senin kaprislerine katlanarak geçirmek istemiyor…
Suçlanma kendi kendine,
Ben eski kafalý birliktelikler planladým.
Ben Kuasar’ýn çocuðuyum.
Ana rahmim on bin yýl ötede…
Benim neslim acý çekerek farklýlaþmakta,
Yeniden baþlamanýn yolu farklýlaþmaktýr.
Günlük iliþkilerden sýkýlýyorum belki,
ama ben öyleyim…
Yanlýþ, ama hiç de önemsiz deðildir aþklarým,
daha önemlidir tek düzelikten.
Üzülme,
Bütün aþklar geçicidir zaten…
þehvet bittiðinde,
Hepsi biter.