Çocuktum, âþýktým Güneþ vuran bir üzüm tanesinin içindeki ýþýktým Baþýnýn bir savruluþuyla uyandým kirpiklerinden saçýlan güneþtoplarýyla Dudak mý, dil mi, bir tutam saç mý kimliksiz bir öpüþtü bedenimden akan
Gün boyu gözümün önünde dönüp durdu yüzün Rüzgârla uçup gelen bir ayçiçeði yapraðý gibi Sarýydý, maviydi, pembeleþti durup dururken Yüzün, gözümün önünde dallardan dökülen narlardý
Isýrdýðým tüm meyveler, düþlerimdeki o tenin kokusu Cevizli bahçede uyuyan çýplak kollu pembe çocuk Gece boyu öpüþler sonrasý sabah güneþiyle olgunlaþan kayýsý Düþlerce uzak durdu önümde, sen bana böyle yakýnken
Kargýlardan güneþlikler ördü esmer tenli hasýrcýlar Onlarýn tanýklýðýyla serildim þiptik ayaklarýna Dudaðýnda týrtýklar, karpuz sergilerinin çocuk cebinde bað býçaðýydý Kuru otlar üstünde dilim dilim çatlayan hayat meyvemi aldý
Kendimi tanýmak istediðimde baktýðým aynaydýn Hüzün törenleriyle diktin ömür fidanýmý Senle ve senden uzak yaþadým yakýn ve uzak saatleri Düþündüm senden uzak, yaþanacak bir þey kalmadýðýný
Her an vazgeçilebilecek bir alýþkanlýktý yaþamak Yalnýz aynada tanýdýk yüzüne rastladýðým geceler istekli uyandým Güneþ eritti, gözyaþlarýma aldýrmadan altýn ve ipeðimi
Oraya buraya sarmýþ asmalarda solgun yapraklar Ah bir aralanabilse, yüzün çýkacaktý karþýma Dünya, derinden soluyan göðsün gibi dalgalandý bir an Dallarý eðildi aðaçlarýnýn, dudaklarým toprakla buluþtu Bekledim, bekledim Bir sýnýr nöbetçisi gibi bekledim gözlerinin yedi rengini Hiç sonlanmayacak bir bakýþýn özleminde Bir yüzün, bir yüzün, bir yüzün boyunca dolaþtým sarý sonsuzlukta…
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. CÂN GÜNDEDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.