yardým edin diye bir ses duydum karanlýðýn en derin ülkesinde koþarak sese doðru gittim ayný þeyi tekrarlýyordu
’’ Yardým edin ’’
ben koþtukça ses daðýlý veriyordu aklýmýn alamayacaðý bir sesti çünki zihnimi ele geçirmek üzeriydi bir an durdum nefes nefese kalmýþtým ellerimi dizlerimin üstüne getirerek bir saða bir sola bakýyordum yine o ses
’’ Yardým edin. ’’
tekrar doðruldum ve sese doðru tekrar koþmaya baþladým ay gökyüzüde yarým hilal olmus yavaþ yavaþ dolunaya dönüþüyordu saatler gece yarýsýný devirdi devirecek, iki yol ayrýmýna geldim, sanki hayatýmý etkilicekmiþ gibi saða’mý gitsem sola’mý diye düþünmeye baþladým saðdan gidersem ýssýz bir kasaba, soldan gidersem ýssýz bir orman bir an o ses ýssýz kasabadan geldiðini fark ettim
’’ Yardým edin ’’
kasabaya doðru hýzla koþmaya baþladým kasaba okadar ürkütücüydüki bir an tedirgin oldum ama içimden bir ses gitmelisin diye beni itekliyordu nefes nefese kalmýþtým ve kasabaya girdim sese epeyce yaklaþmýþtým etrafa bakýyordum ?
’’ kendi kendime burda ne olmuþ böle dedim ’’
tekrar ayný ses ?
’’ Yardým edin ’’
Issýz Kasaba’dan gelen ses neydi
devamý var...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gecenin_adı.sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.