Ölüm sancýsý tutuyorken gecelerimi
Ve katrana bulanmýþken geçmiþim Sen gel kadýným.
Seviþ her halimle adýmý bilmek istemeden.
Döndür döneceði kadar hayatý da beni de
Parmaklarýnýn ucunda.
Oysa bilemezsin Sen , çoktan benim damarlarýma bulaþmýþ
Adýný ezberletmiþtin kadýn… Elena !...
Zehirden denilen kalbinde nefes aldýðýmý
Sana aðladýðýmý hatýrlýyorum.
Ben ellerim prangalanmadan önce
Sende tutsak olup
Günlerce sana aç kaldýðýmý hatýrlýyorum.
Bitiyorum !.. Her gece sýrtýnda
Dudaklarýmý gezdirdiðim geceler aklýma geldiðinde.
Piyano gibiydin hatun
Her tuþunda baþka ses çýkarýrdý iniltilerin.
Ve biliyor musun
Her kasýlmalý sancýlarýnda
Ben sende defalarca doðuyordum.
Þimdi prangalarým küflendi
Yüzümde dünya çizgilerinden koskoca bir harita
Kelimeler belimi kýrýyor.
Sensiz yaþamayý öðrenemedim
Ben her saniye gözlerinde ölüyorum kadýným …
Akdenizin tuzu tutkularýmýn kýzýl ’ý
Elena’m...
Adýmý
Bilme Sen hiç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.