Boðuþurken kimsesizlikle Kuçaðinda küçük bir çocuk Yaðmur damlalarý düþerken üstlerine ýsýtmaya çalýþýyor nefesiyle
Ellerine tutuþturulan Kirik dökük oyuncakla avunurken Herþeyden habersiz çocuk Gülüþüyle þiir sürüyor etrafa Ak kanatlý güvercinler yine uçar mý umutla zümrüd-ü anka masallardan çýkýp gelir mi
Annenin sessýz çýðligý göge yükseliyor Biliyor sol yanindaki Aðrýlar agýr
Herkezin hikayesi vardir acý tatli Gözlerden süzülürken sýzý L/imansýz hayata tutunmaya çalýþýrken Gün yerini býrakýr geceye Bilinmezlik kanat çýrparken Kahpe dünyaya Anne son kez haykýrýyor bakýþlarýyla G/öksüz ömrümüze Umut yok mu Kimse yok mu Nerede insanlýk
Cobanyildizi_sessizsabir
Þiirime sesiyle Ruh olan AHMET ORMANCI Beyefendiye sonsuz teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cobanyildizi_sessizsabir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.