Þimdi oturup arkama baktýðýmda Gerçekte tek gördüðüm gözyaþlarým Kendimi teslim olmuþ gibi hissediyorum Arkasýndan vurulmuþ bir suikatzade gibi duruyordum Beni seviyormuþ gibi yapanlarýn bana en büyük armaðanýydý Tek uðraþlarý beni üzmek gibiydi Her gün kafamda manyakça fikirler gezinirken Kendimi dünyanýn her yerini dolaþtýðý halde bulamazken Dokunulmamýþ, sevilememiþ Aþk’olunamamýþ Sen bir dokunuþla yüreðimden sýcaklýðý aktardýn Yine sen sevdiðim ve sevildiðim bir aþksýn ömrümde gördüðüm tek sevilzadesin Emret! Dünya karþýnda, dizlerine çökerteyim Emret! Evren önünde, ayaðýna serereyim Emret! Güneþ arkanda, sýrtýný ýsýtayým
Söz: Yüksel Gürbüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yuksel969 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.