Yalnýzlýðý yaþýyorum yine. Ýçimde geçmiþimden kalan anýlar. Karþýmdaki maviliklere anlatýyorum hayatýmý. Ben anlattýkça anlat dediðini duyar gibi oluyorum. Anýlarýmý… Bir kuþ uçuyor üstümden. Söylüyor dallardaki esen yeller þarkýlarýmý. Ve ninni çekiyor usul, usul dalgalar kýyýlarda. Öksüz gibiyim. Bu gece hüzün çökecek dolduran yok boþ yanýmý, Yine aðlayacaðým ben.
Üstümde palmiyeler. Ve salkým saçak sarkardýr, kara biber aðaçlarý. Bir çift kumru gördüm dolaþýr yerlerde. Kýskanýrým... Ve eski bir þarkýnýn nameleri gelir uzaktan, Ýçki anason kokudur kokan, Çalarken birileri kývrak havalarý. Geçmiþle yaþýyorum ben.
A.Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.