yazar mýyým dersin o þiiri mavi nehirler akar her duraðýndan somut sevgidir dokunuþu ipeksi saçlarý daðýlýr omuzlarýmda kusursuz bir insan gibi -olmaz ya hayal iþte- düþlerim çýkar rüya olmaktan
dað tepe demez aþarým ulaþýrým sonunda o hayal ülkesine bütün çocuklar mutlu ellerinde rengarenk balonlar, çikolatalar anneleriyle ayný boyda evcilik oyunudur hayatlarý
masal satarým onlara aþýlýr ýrmaklara, kuþlara ait sevgi sabahlarý olur umut oyuncaklarý geçmiþte kalýr savaþlar denizlerde yüzer barýþ
gökde kanatlarý olur aþklarý uçarlar ’ben’likten uzaða sevgi konuþur dilleri büyülü sözcüklerle kocaman sevgili olur dünya kocaman cennet
ah bir varsam o þiire dünya kanadým olsa aðaçlarca rüzgarým soluk alýrdý canlýlar yeniden doðmuþ gibi!
9. 12. 2012 / Nazik Gülünay
o þiirden yazarsýnýz mavi ýrmak akýþýna dokunuþa uzarsýnýz gözlerinde bakýþýna