deminde göz kapaklarým kapanmýþ otübüsteyim þimdi gözüm kapalý ve seni düþünüyorum karþýmda duran sevgililere imrenmeden kimliðimde cana yakýn bir þems gelir sanki bulamadým dengimi önüme çýkanlar ya benim gibi ölü ya da benim gibi diri oysa ben benden daha ölü ve benden daha diri isterdim karþýmda
çok susuyorduk ben seni anarken ve çok acý çekiyorduk o kadar mahremin arasýndan tek tük kelimelerle anlaþýrken ve ben aþýk olduðumu bilmesinler diye gözümü kapattým kapatýrken utanýyordum görmesinler diye balýmý petek petek daðýttým sonbahar üzümlerine
kendi cenazeme giden tek ben miyim? kendi ölüsünü görmek ya kendime yenildim ya da kendimi yendim ben de bilemedim.. þimdi sen yaðmursun þemsim ben ise ölümüne aðýt yakan þemsiyen dur! öldüðünü kimseye söylemiyecem aramýzda kalsýn öldüðün ki ben varlýðýmý deðil yokluðumu da feda ettim varlýðýna.. yunus tapancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şems i virdane Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.