yeni bir sabahla ölüyor gün
geceyi elerken kalabalýktan
zeytini sen çalýyorsun
ay’ý da ben...
anýlarýn ta kendisidir dediðim gülkurusu aðrýlar
dilimde yaþayan aðaçtýr
ve her akþam gölgesinde dinlenir
çocuklara anlattýðým masallar
ki
okunmamýþ çok yüzü vardýr daha ertelenmiþ yalanlarýn
en çok
gökyüzü günah kustuðunda tedirgin olurum
doðmamýþ tohumlar düþer bulutlardan
üstüme yaðan dað
sessizliðin sesi
gözlerime binen ruhu
yeniden tenler mi güneþ
ölümün soluðundan deniz alýrken avuçlarým
yeni bir sabahla ölüyor gün
geceyi elerken kalabalýktan
beni sen çalýyorsun
seni de
ben