Geçmek bilmezdi zaman
Kâbuslar kuþatýnca gecelerini
Bukalemun gibi
Karanlýðýn rengini alýrdý
Ümit dolu düþleri…
Zaten
Þiþ gözlerinden belliydi
Yorgun uyanýrken sabahlara
Oldukça asabiydi
Görmek istemezdi tan vaktini
Ve…
Sýmsýký kapatýrdý perdelerini.
Hepi topu
Bir dirhem sevinçti hayali
Mavi gözlerine yansýyan düþünceleri
Hiç yoktan gülümserdi mimikleri.
Mukayese ederdi geçmiþinle atiyi
Uzun uzun seyrederken
Güneþten mahrum tenini,
Üzülmekten bile acizdi
Umudun yitiþinde
Nasýr tutan hisleri.
3 Aralýk 2012 / NÜS