yan yana kol kola yürüdüðümüz sokaklarda biliyor musun benim yegâne yýldýzým sendin meðer kara bulutlar girmiþ aramýza bilemedim, bilemedim
ne zor þeymiþ çok severken yabancý olmak heba olmuþ yýllarýn ardýndan çaresizce bakýp kalmak
aslýnda sitemim sana deðil, kendime bak artýk üþütmüyor yaðmurlarda sensiz ýslanmak
saman aleviyle karýþtýn ya rüzgarýma o yangýn yerinde küllerini arama alýþtým özlemine benim için sakýn üzülme
nafile çaðýrma beni uzaklardan sen kendini avut yeter bundan böyle habersiz geçerim sevgimizin topraðýndan
bahtýma serptiðin tozlarýn içinde kýsýr döngülerden sonra elinde ne kalmýþ bir düþün vedan ile kuruyan güllere aldýrma ne varsa bize dair izlerin hepsinde oyalan dur benli hayallerde
istersen yine saygý duyma kalbime geceyi bölen kulaklarýný çýnlatan o gür seslerde güneye sýralanmýþ daðlarýn yücesinden kaþlarýmý çatýk göreceksin zaten 23.11.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban böceği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.