Mevsimler kýrýlýr. bulutlar ince giyinir, oraya yaðmur yaðar, önce ben üþürüm. orasý neresi bilmiyorum. Allah biliyor ya, ama benim inancým yok.
Bugün çay içmeyelim anne. Giden pek gelmiyor, Konuþmayalým da, Hiç bir þey halledilemiyor. Sahi, ben ne zaman büyüdüm ? Tütünden sararacak býyýklarým var. Yalnýz deðilim ama, Olsaydým, ellerim tütün kokardý o zaman.
Uyuyalým, sabah uyandýðýmýz da, orman yangýný gibi, çoðalalým. bir çocuk intihar etsin, bilinçsiz bir þekil de sonra biz de ölürüz, çocukluðumuzun hatýrýna. belki o zaman bir sabah ancak bu kadar sabah olabilir. deðil mi ?
bir dal sigaram kalýrsa eðer aðlamak için vaktim olur. yoksa, mümkünatý yok. hiç olmadý, tüm sevenler birleþir þiirler okunur. hüzün, hiç unutmadýðýmýz bir þarkýda gizlenir. adýný anmadan, geri getirmez hiç bir þarký, yitirilenleri. içine gizler.
Yanlýþ saksýda büyümüþ çiçeklerdir kimi insanlar diyordu bir film de, ah insan.. ortak hayalin ne kadar fazla, yaþantýn o kadar az. biz yaralanmayý, çok yanlýþ anlamýþýz. cesedin hiç bir önemi kalmýyor, ölümden sonra. tek bir yara iki kiþiye ortak olup, iz býrakýyorsa, derin bir nefes alýp, ciðerlerine su kaçýr. týpký anne karnýndayken, suyun altýnda kalýrmýþ gibi.
Önce kovduk tüm kuþlarý penceremizden. sonra dönüp baktýk, kýyýsý olmayan, deniz gibiydik. kocaman görünen ama hep bir yaný eksik. hiç. iþte bu deniz devirdi içimizdeki tüm sandallarý. belki yüzümüz, kýyýya vursaydý, ama belki, yaþardý tersinden uyanmýþ balýklar. hiç olmadý, kuþlarý uçurabilirdik, yüzümüzün çatý katýndan.. yani gözlerimizden. sahi biz ne kadar kördük. gözlerimiz demiþken, bizim balkon çabuk yaþlandý. her neyse, ne diyorduk? hiç. Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.