Hüzünlü bir sonbahar günü Sararmýþ yapraklar dökülürken Akþam oluyordu yavaþ yavaþ Bilmem neden seni hatýrladým birden Gözlerimden yuvarlandý iki damla yaþ Ýþte aðlýyordum ilk kez seni düþünürken Belki sevinç belki keder anlaþýlmaz bir his Büyüdü benliðimden sardý içimi Sanki gülen fakat korku dolu bir sis Belki de bir duygu fýrtýnasýydý tayfun biçimi Ýþte o an bir þey yitirdim sarý yaprak misali Sallanarak düþtü içimden sevgin Ýçimden,çok derinden, ta kalbimden O akþam ilk ve son kez ben Senin için aðladým kanlý gözyaþlarýmla içimden
27.08.1978
Sosyal Medyada Paylaşın:
bayahku Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.