Şimâl...

haremde unutulmuþ, kara baþlýklý þiir; gözlerimi yýrtan / sen
þimdi uyusam kollarýnda, yokluðun
ciðer acýsý, iç çekiþi / bitmeyen sancý...



mavi gün batýmý, çeyrek zaman kýyýmda
vapur dumanýnda üþümüþ, aç martýlar
akþam ezaný / savruldu düþlerim, sis...


ortalýk sardunya yapraklarý, dehlize uzanan / kaným...
gökyüzü; lâl, hafif meþrep peltek dilim
ne de olsa sokak ortasý becerilmiþ
ve kadere tükürmüþ ; rüzgara karþý



þimdi, o taze mürekkepli yüzüme dökülse kum
sorgular ardý ; okyanus / kýrýk týrnaklarým
...
yine de, çýkmaz sesim...




oysa iki zaman yanýmda ceviz aðacý, paslý sandýðým
toprak, lavanta kokusu; babam...


ve gülümseyen gözleri...; çöle yaðan mucize
gökkuþaðý çýkar birazdan
kalem dokundu ya bakir boþluðuma
beklemeli...



þimdi yaralý yarýn, saklý bende
umut, kazýnan rahmimde yeni bir filiz ; yumuk elli kýzým / þimâl
merak etme, söz etmem bitmekten ona
yitirmek, ya da ...
...







20-2/11/07



Sosyal Medyada Paylaşın: