Masanýn üzerinde unuttuðun o saat
Hala teninin sýcaklýðýný ve emdiði teri saklýyordu
Olurda baþka bir kadýn, zamandan daha çok
Olur da baþka biri, elinden baþka yerlerine dokunursa þayet
Sebebim olurdu, sensizliðime
Çürürüm hapislerde, sensiz sensiz
Çok aðlarým, gözyaþlarým siler dokunduðun parmak izlerini
Ve polis hiçbir suçu üzerimizde bulamaz, o zaman
Sana baþka kadýn dokundu
Ben gözyaþlarýmla, yaðmur yaðdýrdým vücuduma
B’aþk’a kadýn kondu/
Askýlýktaki atkýn geceleri ayazý yok ediyordu, sýcaklýðý tadýyordum
Nakýþ iþlerdim her bir dokunuþun merkezine, gözlerimle
Ýnce eleyip, sýk dokuyordum…
Sen gibiydi yaþadýðým hisler… Evet, (s)ten gibiydi.
Sakin, yavaþ, sukutlu dokunuþlarýn haddi hesabý yoktu
Atkýda yakaladým bakýþýný. Ve sen, beni bakýþýnla yuttuðun vakit
Hýrçýnlaþtý tüm duygular, sükut bozuldu
Ayrýlýðýn tadý vardý, beyaz teninde
Bir aþk biz/sizdi.
Aþk sizdi.
B’aþk’a kadýn kondu.
Adýn bu aþk’a dokundu/
Aklým almýyordu bir aþkýn biz/siz olabileceðini
Hangi, aþk adýnda bir yürek kaldýrsam
Altýndan biz çýkýyorduk çünkü
Dahasýnda kendimizi bile yazarken ayrýlýyorduk bir þekilde
Ya iki harf önce, ya iki harf sonra b’iz oluyorduk
Sonra düþünceler beynimde kýpýrdarken
Boþ bir çizgi çekiyorum, masanýn üzerindeki saate
Bir bant yapýþtýrýyorum belki
Yahut çöpe atýyorum saati
Zati ayrýlýðýn vaktini hapseden saatin masada olmasý ne kadar mümkün ki?
Ve aþk, kadýna dokundu!/
O saatin sýcaklýðýnda terin yoktu artýk
Ve o saatin içindeki zamanda da yoksun
Sen(siz)lik yetmezmiþ gibi
Zamansýzým birde…
Aydýnlýðýn ve karanlýðýn adýnýn konulduðu yaþayýþta
Derken sukut eyliyor sözcüklerim
Birbirinden ayrýlýyor kelimelerim. Azalýyor…
Ýçinde sen olmayan zamanýn, hoþ görünmesi beklenemez
Bu yüzden senden önce ben gidiyorum.
Geçmiþi boþver.
BOÞÇAKAL!
Sana baþka kadýn dokundu.
B’Aþk’a kadýn kondu.
Ve aþk, kadýna dokundu!
Gökçe Üstündað/ Saklý Düþler [
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.