ey gön çaktýran sevgili…!
ayrýlýk bir gö gibi düþtü
.
yitirdimsancýlarýn gizlerinde
vuslat için…
katre dua yollarým
kaybettim
ey lütfu billûr benekli gelincik…
gözleri hayat
ey saçlbahar yüzlü sevgili…!
-“insaný en çok hasre sevgi mýhlýyor”-
sanki u gözümden
yüreðimde ýþýklarý
yam mi…
yaþasam mýinim inliyorum
.
armonisi bozukýzdýrap makberinde
biraz sessizlik…biraz da ti içti
kimi de senin gib aþkýma kefen biçti
…
yine de vur ister
çünkü “sevgin saplý”
..
içidüþtü
.
senparçasý
olduðum sevgili…! neredesin?
/...sevginin.../
1985
*tahsin özmen bez bebekler de üþür çatým&baský yay ank 2006