Tut ellerimden Kejé
Bir þafak vakti düþeceðim gözlerine
Ürkek kuþlar uçar göç ülkesine
Sen ise kýz kulesinde bir bankta hayallere dalarsýn
Bir sevda türküsü kanar dudaklarýnda
Üþürsün
Kirlenir kýrmýzý rugan ayakkabýlarýn
Ellerinden beyaz bir gül düþer topraða
Aðlarsýn
Ruhsuz bir keman sesi geliyor bozkýrdan Kejé
Sen dudaðýnda esrik bir ýslýk demliyorsun
Rüzgâr savuruyor tütün sarýsý saçlarýný
Eylül kokuyor her yer
Fark edemiyorsun
Kýz kulesinde martýlara simit daðýtýyorsun sonra
Oysa kaç kez söyledim
Onlarda vefasýz “diye”
Dinlemiyorsun
Aldýrma Kejé
Ayrýlýðýn son faslý deðil bu
Göç ededursun göçmen kuþlarý gözlerimizde
Biz býrakalým Anadolu ya sevgi tomurcuklarýný
Bir þafak vakti tutar ellerimizden elbet
Hayalleri yamalý esmer yüzlü çocuklar
Nafile gözyaþlarýnla sula yüreðimi Kejé
Gözlerim yorgun
Kalbim çorak
Tenimin devþirme yarýklarýndan sýz
Yýk yüreðimin kerpiçliðini
Yoksa öldürecek bir hain pusuda gönlüme düþen bu sevda
Çaðlayan ýrmaklar gibiydim oysa
Umut baðlamýþtý bana bütün Mezopotamya
Bir dilek aðacýydým Kýrklar Daðýnda
Al yazmalý gelinlik kýzlar adak adardý varlýðýma
Apansýz kurudum sonra
Bir daha yeþermedi umut dallarým
Ki! Kanar dururum böyle
Yüreðim yaralý
Güzergâhýný deðiþtir Kejé
Yolumuz umut olsun
Ki!
Açtý bak ebemkuþaðý da
Tarlalarda kan kýrmýzý gelincikler söyleþir…
Leyla’nýn yüreðine düþen köz gibi
Kays”ýn gözlerinde parlayan yýldýz gibi
Bir sevda masalýdýr hayat
Yaþamak lazým inadýna
Tutarak ucundan
Ah! Kejé
Gözlerine nem hiç yakýþmýyor
Biçare aðlama
Nasýlsa
Gün doðacak yeniden
Umutla
Aþkla
Yaþamak lazým Kejé
Ýnatla