Penceremden Dýþarýya bakýyorum Puslu bir hava Hafifçe soðuk var Daðlar tepesinden Ýnmiþ kara bulutlar
Dýþarýda daðlardan Esintiler geliyor Kar soðuðu Ýliklerimde hissettim Dýþarýya çýkmadan Kapattým gözlerimi Dýþarýdaki yaþamý düþledim Bütün duygularýmla Bütün düþüncelerimle
Yollarda insanlar vardý Ýþlerine giden Ýþlerinden gelen Kenarda bir çocuk Pencereden dýþarýya bakýyordu
Biraz ilerledim Zaman içinde yollarda Bir kulübe gördüm Penceresi yok Ýçinde biri var Öksürüklü sesinden Rahatsýzdým Yaklaþtým ona Baktým, baktým gözlerine Duygularým, düþüncelerim alabora Bir göz, bir çift göz takýldý gözlerime Sen hainsin dedi Þaþýrdým, þaþýrdým, þaþýrdým
Beni yazarsýn þiirlerinde Sözlerinde, þarkýlarýnda, romanlarýnda Benim yaþamýmdan sana ne? Sen mi aç kaldýn? Sen mi dondun? Sen mi ürperdin? Sen mi hastalýklarda acýlar çektin?
Dondum, dondum kaldým Hiçbir þey söyleyemedim Hiçbir þey…