Kim dinler sesimi, susan gecede?
Düþünden uyanýp, beni kim dinler?
Zamanýn ipleri, kötü cücede
Vazgeçip iþinden ; cayýp kim dinler?
Kapatsam sýðmýyor; aðýr yüklerim,
Kuruyor gün be gün derin köklerim,
Dostuma açtýðým gönül büklerim;
Açýktan önüne; yayýp kim dinler?
Kaçýp da yürüsem; akýp içime
Aðlasýn yýldýzlar, bakýp hiçime.
Sokarken hayatý, acý biçime;
Ýçtiðim meyleri; sayýp kim dinler?
Uyuttum baðrýmda parlayan ayý,
Sýzdýkça gerildi sinirin yayý,
Bu hazin çöküþün en büyük payý;
Önüme pir düþse; uyup kim dinler?
Tek derdim kendimle, bir büyük savaþ,
Açmada geç kaldý, idrakim yavaþ.
Közümde piþince lezzetli lavaþ;
Besmele çekerek; doyup kim dinler?
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.