Daha vardý. Zaman, soluksuz, ufak bir an kadardý. Bütün yaþanacaklarý kaplayabilirdi aklýmdaki taze karanlýk. Ben, her bir mýsrayý gecenin üzerine döþerdim de bilmezdin sen...
Daha vardý. Zaman, senin bende yarattýðýn yalnýzlýk kadardý. Zaman tükendi, aydýnlýk zifiri bir karanlýðýn hizmetkarý þimdi. Kalabalýklar arasýnda kaybolmuþ, solmuþ bir sonbahar gibi öteliyorum geçmiþi Yarýný bugüne gömüyorum, bugünü düne topladým...
Þimdiyi zor hesapladým...
Kendimi bir çuval kelimenin içinde buldum sonra. Ölememiþ, diriyken de gömülememiþ, hiç söylenememiþ bir çuval kelime içinde resmen uyuyordum. Karanlýk bir ýlýk rüzgar olup dokundu saçlarýma...
Daha vardý... Bileklerin bir kuþun ayaklarý kadardý. Dokundun! Narin ve gitmeye hazýr... Kalmaya gönülsüz...
Sarýldým... Sen beni kelimelerle yapayalnýz býraktýn...
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.