ve.. sokaða yedi kez baksam ne çýkar
sokak bana sürekli bakar
yürüyememenin o kýzýl sancýsý
haklýlar ardýna düþemezken haklýlýðýnýn
birden bütün yollarýn kesilmesi
atýlan füzelerle sönmesi ýþýklarýn
ve.. görülmesi
masumuyetin ölü çocuklarý
güneþ üþenmeden her gün doðar
batýda batar üþenmeden
saat gibi çalýþýr
kurulur insanlar, tatmaz doðuyu
yürür doðuya görünmez haçlý seferleri
gözüne gözüne güneþin
atýlýr ortaya bir parça din ipi
görünmez insanlar sarýlýr
öldürülür
dipdiri canlar
ve.. sokaða yedi kez girip çýksam ne çýkar
batý yürümez kendine, her masumuyette ölü
ölü bakar gözleri
elleri cebinde ve ortak
hergün katilliðe
su sýkmaz yanan cehenneme
cenneti bir avuç para
dinsiz din
e çalar çanlarý
onlarýn çocuklarý ölmezki!..
Nazik Gülünay / 10. 1. 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.