bir kitap okuttum
yalnýzlýðýndan
nefesinin gözlere vurduðu seherde
keskin begonyalar koktu
varlýk ötesi
yokluðun
zýtlýðýnda
genetikti salkým üzümlerinin yere düþüþü
hemen
onu bekleyenler yanýna üþüþtü
eðri büðrü
öðrendiklerim
yüzümdekileri, niyeti kötü biri gibi
aynaya olduðu kadarýyla yansýttý
iflah olmadý bu hayatta
zaman
istediðini elde edemedi
aðlayaraktan
bu sefer olmadý
gökkuþaðý solgun ve darmaduman
çölleri
þelale kapladý
aksi gibi
rüzgar esti kalbime
senin sesin gibi
beste
hicaz makamý
dinle sürgüne giden yolcu çýraðý
koynuma sokulan
yabancý dikenlerin bölünmüþlüðü
canýmý yakýyor
bir büyü bu
sebebini kara kuyulara sakladýðým
ama
bir türlü kendime itiraf edemediðim yýldýzlarýmýn umarsýzlýðý
bir saklanbaç bu
ebenin olmadýðý
senin hiç ortaya çýkmadýðýn bir oyunun baþlangýcý
kapýlarý kapalý
hala ayný annenin
masum çocuðu tadýnda
kokuyor bahçeler
yalanlarýn gururuyla
yarýn
papatyalarýn sarý sokulganlýðýnda
yamacýna güneþ konduðu an
geceyi hatýrla
bil ki yalnýz deðilsin
ayda hemen yanýnda...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.