"çocuklarýn bir masala kandýðý gibi ben de senin sözlerine kanmýþým.."
hani o öyküyü kulaðýna fýsýldamýþtým ya gülüm; yaþamla, ölüm arasýnda gidip geliyordum, sen bilmiyordun...
hani "azime"yi diyordum ya sana; gururumla, aþkým sen’le, toprak arasýnda dolaþýyordum biz’le ben arasýnda duygularým, utanýyordum... sen bilmiyordun...
hani sen=ben diyordun ya hayýr, eþitliðe sözüm yok da bir bedende cann olalým gülüþünü öyle yerleþtirdimki yüreðime ne kör sabahlarda gözaltýlar, ne sorgucular söküp alamýyordu ellerini benden ahh yar sen bilmiyordun...
kaç kez, kaç kez uyandým kalp aðrýsýyla , derin bir sýzý göðüs kafesimde o yürek ki M tipi hücre,
artýk biliyorsun...
"güneþin yeryüzünü yaktýðý gibi gülüm senin gözlerinde yanmýþým"
hasaN karaþahiN 12.eyLüL.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
hkarasahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.