MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DiYoRumYa Bu Bir inSanDı
Can_

DiYoRumYa Bu Bir inSanDı



Neredeyiz ne yapýyoruz
Bugün de bir deðil yüz bebek öldü,
Biz ise sadece seyrettik...

Belki de on,
Veya on beþ dakikalýðýna üzüldük.
Üzüntümüz haberlerin bitiþi ile bitecek.

Belki de;
Bir baþka magazin programýnda gülecektik.
Kim kimi gözetliyor,
Onlarý takip edecektik...

Ve

Sabah programlarýna ünlülerin aþklarý...
Ýle hayata günaydýn diyecektik..
Hergün açlýktan ölen çocuklarýn feryatlarýný da
Unutmuþ olacaktýk.

Çýðlýk oluyor artýk sesim
/duymuyor musunuz?

Bir bebek deðil yüzlerce bebek ölüyor!
Uzatmak istiyorum elleri mi
/elimdeki ekmeðimle

Zaten takatý kalmamýþ yürümeye,
Ölmemek için bir lokma ekmeðe sürünen bebeðe...

Diyorum da,

Çýðlýðým çýðlýk olup bende kalýyor.

Diyorum ya,

Uzatmak istiyorum ellerimi,
Yerde bir lokma ekmeði arayan bebelere.
Uzansa belki ellerim ellerine...


Vereceðim bir lokma ekmeðim,
Belki de hayat olacaktý o bebeklere...

Uzansa ellerim ellerine...!

Giydire bilsem üzerimdeki giysimi,
Soðuktan titreyen o bebeklere,
Belki de üþümeyecektiler...
Uzansa eller o bebeklere
/belki de ölmeyecektiler...
O mahsun ve yorgun bedenleri titremeyecek,

Ölmeyecektiler...

Bir anneye bir lokma ekmeði uzata bilse ellerim,
Vereceðim bir lokma ekmeðimden
/oluþun bir damla sütü ile,
Belki de bebeði ölmeyecekti...

Diyorum ya ,
Uzansa;
uzatsak ellerimizi,
Belki de bu gördüðümüz bebekler ölmeyecekti

Ne duruyoruz artýk uzansýn ,uzatalým elimizi…
Uzattýðýmýz bütün ellerimiz.
Orada elini tutacaðýmýz her bebeðe, her anneye hayat olsun.
Ölmesin insanlýk,
Ýnsanlýðýn adýna insanlýðýn ayýbý denilmesin.

Uzansýn artýk ellerimiz,

Ölen her bir bebek! kendiyle insanlýðý öldürüyor.
Artýk insan olduðumuzu
Hayat olduðumuzu göstermenin vakti gelmedi mi onlara?
Çýðlýðýmýz sloganlarýmýz;

Ölmesin bebekler olsun vakti gelmedi mi?

Kaç bebek ölecekte bu çýðlýklarýmýz duyurulacak...!
Hadi uzansýn ellerimiz verelim bir lokma ekmeðimiðimizi

Hayat olsun, yaþam olsun bir lokma ekmeði bulamayýpta,
Ölüme mahkum olan bebelere...


( Birini ayrý tutmadan tüm renkleri sevmenin vakti geldi…gibime geliyor )

(Yarýn mahþer günüdür belkide bugün mahþerde sizlere verilecek hediye cennet olsun..bu günü cehenem gibi yaþanlarada hep beraber biz cennet olalým en azýndan yokluk ateþlerini söndürelim )

Yazan: Hicret ASTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.