Karşılaştım

Sen ne zaman terk-i diyar eyledin gönlüme;

Sabah evden çýkmadan Mediha Teyze’nin
kapýcýdan ekmek istemesiyle karþýlaþtým.
Asansörde dördüncü katdaki çiftin el tutuþmalarýnýn izleriyle karþýlaþtým.

Güneþin bile aydýnlatamadýðý o sokakta
þairlerin nesli tükenmez kalemleriyle karþýlaþtým.
Duvarlara geceden kalma boþ þiþelerin
kapaklarýndan çýkan sevda sözleriyle karþýlaþtým.

Ne zaman kalabalýða karýþsam
köþede senin sevdiðin çiçekleri satan
yüzü yorgun,eli titrek kýnalý parmaklarý olan kadýnla karþýlaþtým.

En sevdiðin balýklarý tezgaha koymuþ;
ýslatmaktan býkmayan balýkçýya
acýyan gözlerle bakarken
köþedeki piyangocunun nakarat sözleriyle karþýlaþtým.
Üstelik duymamak için bayaðý uðraþtým.

Saçlarýna ak düþmez diye zýtlaþtýðýmýz
Nihat Amca’nýn çakmaðý yere düþtüðünde
aralara sakladýðý ak saçlarýyla karþýlaþtým.

Her akþamüstü aslýnda beni bekleyen bakkalýn
bayatlamýþ ekmekleriyle karþýlaþtým.
En pahalý sigarayý isterken
paramýn ancak Maltepe sigarasýna yettiðini
her gün hiç yaþamamýþým gibi farkettiðimde;
kibriti bedava veren bakkalýn tebessümlü gözleriyle karþýlaþtým.

Kapýyý açýp eve girdiðimde
önce açýk býraktýðým ocaktaki tavadan kokun geldiðini,
dedemden gelen kalan radyodan sesin geldiðini,
yataðýmda bedenimden kalan izleri farkettiðimde,

Aslýnda hep kaçmakta olduðum gerçekle karþýlaþtým.

Sencer Gültuna

Sosyal Medyada Paylaşın: