AFFETMÝYORUM SENÝ
Sensizlik yüreðimde sonsuz bir hüzündür
Düþer hasretin içime sancý gibi bürünür
Akar yaþlar gözümden damla damla süzülür
Gidiyorsun yaralarým yüreðimde kanarken
Yokluðunla kalbimde dermansýz yaramsýn
Ben aþkýnla yanarken þimdi sen nerdesin
Beni býrakýp da nasýl ellere gelin gidersin
Düþlerimde beyaz gelinliðinle hayallerken
Ben seni yüreðimde sevdam diye beklerken
Sen beni yaþarken kara topraða gömdüren
Senin aþkýn canýmý çýkartýp bu bedeni öldüren
Aþkýnla ölüyorum sen ellerin koynunda gülerken
Hani sen benimdin bende senin demiþtin vefasýz
Biz evlenecektik söz vermiþtin bana kitapsýz
Yalanmýþ Tüm sözlerin yalancý yalan Allahsýz
Affetmiyorum seni son nefesimi bile verirken
Hüsamettin Ünal
10.09.2011.Elbistan
1979.da yaþanmýþlarýn ardýndan